تبلیغات
تبلیغات
آمار بازدید
کل بازدید :
افراد آنلاین :
| |
وب : | |
پیام : | |
2+2=: | |
(Refresh) |
<-PollItems->
<-PollName->
آمار
وب سایت:
بازدید دیروز : 6
بازدید هفته : 943
بازدید ماه : 1970
بازدید کل : 359376
تعداد مطالب : 3740
تعداد نظرات : 98
تعداد آنلاین : 1
تبلیغات
گرامی می داریم روزی را که نیاکان ما با دستان خالی و پینه بسته اما توانای خویش جهاد را به بار نشانده و پیروز نمود و باطل را در هم شکست، عزت و سرافرازی را به تاریخ ما کمایی نمود، همان نیاکان که روزی و روزگاری انگلیس ها را از قلمرو کشورش بیرون نموده و شرمسار تاریخ نمود، انگلیس هایی که به قول رهبران شان آفتاب در قلمروش غروب نمی کرد و ابر قدرت عصر و زمان خویش بود و به بریتانیای کبیر شهره شهر گردیده بود توسط غازیان و مجاهدین دلیر و سلحشور افغانستان به شکست تن داده و فکر سیطره بر این قلمرو را از مغزش بیرون نمودند و به این امر مهم پی بردند که به حاکمیت ملی دیگران باید احترام گذاشته و به اراده دیگران به عنوان انسان های آزاده ارج بگذارند.
همین پدران و نیاکان ما که اینبار اتحاد جماهیر شوروی سابق ، ابر قدرت دیگری که فکر استیلا و سلطه طلبی بر دنیا را داشت و سردمدار بلوک شرق بود و جهان از غرور و هیبت اش احساس هراس و واهمه می کرد، با دستان خالی شکست داد و مقهور تاریخ نمود آخرین بقایای کمونیستی در درون افغانستان با رشادت ها و جانفشانی های مجاهدین دلیر کشور در همین روز( هشتم ثور سال 1371هـ.ش) درهم شکست و از میدان رخت بر بست و به زباله دان تاریخ انداخته شد، این دو کشور ماجرا جو و سیطره طلب از شکست تاریخی اش توسط دلیر مردان آزاده ی افغانستان، عبرت گرفته دیگر فکر استیلا و چیرگی را بر این کشور در سر نپروراند اما بعضی از کشور های نو ظهور که از عمرش بیش از 65 سال نمی گذرد و هنوز هویت تاریخی، فرهنگی و سیاسی اش بطور باید و شاید تثبیت نگردیده، ماجراجویانه به فکر هژمونی بر افغانستان یعنی کشور کهن با تاریخ 5000 ساله بر آمده و با تربیت و اعزام افراد و اشخاص قسی القلب و دگم اندیش در قالب طالب و تروریست، می خواستند فرهنگ و ارزش هایش را به تاراج برده و تاریخ را از این سرزمین با افتخارات مندرج آن بربایند، که تا حدودی موفق به این امر هم شدند، از داشته های فرهنگی و آثار باستانی ما جنرالان و روسای شان موزیم های خانگی برای خود ساختند و بت های بامیان که معرف فرهنگ چند و چندین هزار ساله ای ما بود که در دل کوه عظمت، قدرت، قدامت و اصالت ما را به جهانیان نشان می داد و از بلندای آن بر مردم فخر می فروخت را بیرحمانه تکه تکه کردند تا با شکستن آن غرور مردم و ملت ما را نیز بشکند و مانند آن پارچه پارچه اش نماید، اما چون این کشور همانند طفل نوپای و نو تولد است که طعم خوبی و بدی روزگار را آنقدر نچشیده بنا بر فهم اندکی که از افغانستان و تاریخ گرانبهایش داشتند، بر این گواه نبود که غرور ملت افغانستان و عظمت تاریخ اش آنقدر ریشه در بیشه این منطقه دارد که به سادگی و آسانی نمی تواند آن را مضمحل نموده و از بین برد بل با گذشت هر روز ریشه اش استوار تر و محکم تر شده می رود و هیچ قدرت و ابر قدرتی را یارای آن نخواهد بود که افغانستان را نابود و فرهنگش را از بین ببرد، چنانچه همین فرزندان رشید و برومند این دیار بار دیگر با راندان طالبان و تروریستان از قلمرو خویش نشان داد که در حفظ حاکمیت ملی و تمامیت ارضی و استقلال سیاسی کشور از هیچ تلاش فرو گذار نخواهند کرد و با دستان توانا و برومندش از ارزش ها و هنجار های ملت اش پاسبانی و همانند نیاکان و پدرانش پوز اشغال گران و استیلا جویان را به خاک خواهند مالید.
اکنون بر ما است که از این روز به نیکی یاد نموده و جزء از افتخارات عظیم تاریخ خویش آن را گرامی داشته و به آن ارج بگذاریم و هم چنین با ارج گذاری از این روز یاد و خاطره میلیون ها شهید که خود را قربانی نموده اند تا استقلال سیاسی، حاکمیت ملی و تمامیت ارضی خویش را از چنگال خون آشام دیکتاتوران و متجاوزین عصر و زمان خویش، بدست آورده و به آن فخر فروشند را احترام بگذاریم و هم چنین باید با گرامی داشت از این روز بیاد ماندنی و تاریخی که در صفحات زرین تاریخ پر افتخار افغانستان حک شده، تجدید پیمان نماییم تا با ایثار و فداکاری هر چه بیشتر در صدد تأمین امنیت سراسری، وحدت ملی، تمامیت ارضی و استقلال سیاسی کشور خویش بر آمده و از ارزش های کشور خویش حراست و نگهبانی نماییم.
پایان
نویسنده: جمشید آرش
نظرات شما عزیزان: