ريگســـــــار

کمیشنر عالی سازمان ملل متحد که به دعوت مقام های ایرانی به تهران رفته بود، از تهیه طرح انتقال مهاجرین افغانستانی از ایران به کشور سوم خبرداد. این طرح یکی از بهترین سازوکارهایی است که تاکنون کمیشنری عالی سازمان ملل متحد در امور پناهندگان، دولت افغانستان و...

 کشورهای میزبان مهاجرین  افغانستانی برای حل مشکلات مهاجرت و ساماندهی به وضعیت ناگوار مهاجرین  افغانستانی در نظر گرفته اند.

در ده سال گذشته عودت مهاجرین به کشور از برنامه های اصلی و اولویت دست اول جامعه جهانی و دولت افغانستان بوده و برای این امر از شیوه های مختلف کار گرفته شده است؛ از تشویق و ترغیب گرفته تا مشوق های اقتصادی برای بازگشت و تا تمهیدات قانونی در هماهنگ با کشورهای میزبان برای تحت فشار قرار دادن بیشتر مهاجرین.

همه و همه میکانیسم های بوده اند تا مهاجرین  افغانستانی در کشورهای ایران و پاکستان دوباره به کشور برگردند؛ اما هیچ یک از این طرح ها جز باری اضافی بر دوش مهاجرین و سرگردانی در سرنوشت آنها چیزی دیگری به بار نیاورده و سرنوشت تیره آنها را دگرگون نکرده است.

مجموع این طرح ها یا سرگردانی و فقر را برای مهاجرین به ارمغان آورده و یاهم شرایط سخت تر زندگی در مهاجرت را. آنانی که با سرخ و سبز نشان دادن دولت افغانستان و مشوق های اندک اقتصادی کمیشنری عالی سازمان ملل متحد با سراب زندگی آرام در ملک آبایی خویش به کشور برگشتند، سرگردان شدند و کار و بار و درس و مکتب خود را از دست دادند و آنانی که در همانجا ماندند، شرایط سخت زندگی را نصیب شدند.

هر باری که دولت افغانستان بحث بازگشت مهاجرین را در ایران روی دست گرفت، شرایط سخت تر تنها ارمغانی بود که به مهاجرین رسید. به نظر می رسد که زندگی در افغانستان برای مهاجرین دشوار تر و زمینه های بازگشت نامهیاتر از این می نماید که مهاجرین  افغانستانی ریسک عودت به کشور را متقبل شوند؛ آنها ناگزیر به تمامی سختی ها و دشواری های زندگی در مهاجرت تن می دهند تا در کشوری ناامن، جهنم بیکاری و جغرافیای فقر پا نهند.

دولت افغانستان و جامعه جهانی برای حل مشکل مهاجرین دچار خطای جدی شده اند؛ آنان علی رغم درک ناممکن بودن بازگشت مهاجرین به کشور همواره بر بازگشت آنها تاکید نموده و تمام انرژی خود را نیز در همین راستا به مصرف رسانده؛ در حالیکه می بایست برای حل مشکل مهاجرت، به سامانمندی آنها توجه می شد.

باید به وضعیت آنها در مهاجرت سامان داده می شد و از طریق دیپلماسی و یا هر شیوه ای دیگر، دشواری های زیستن در مهاجرت برای مهاجرین، سهل تر می شد و سخت گیری ها و محدودیت های ناشی از قوانین و سیاست های کشورهای میزبان بر مهاجرین رفع و یا حداقل کمتر می گردید. یکی از طرح های که می تواند در سامانمندی مهاجرین کمک کند، طرح انتقال آنها به کشور سوم می باشد.

این امر هم می تواند مشکلات کشورهای میزبان را کم کند، هم باری را از دوش دولت افغانستان بر می دارد و هم وضعیت نا بسامان مهاجرین را بسامان می سازد. باید دولت افغانستان نیز از این طرح حمایت نماید و با مذاکره با کشورهای سومی، زمینه های عملی شدن بیشتر این طرح را فراهم سازد.

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: